Εικόνες στην ομίχλη

Είναι μία από εκείνες τις φορές που νιώθεις τη ζωτική ενέργεια της αισιοδοξίας να σε εγκαταλείπει. Σαν τον ναυαγό στον παγωμένο ωκεανό της απογοήτευσης, ψάχνεις απεγνωσμένα μια χαψιά φρέσκου αέρα να γεμίσεις τα πνευμόνια σου, για να μπορέσεις  να αντέξεις μέχρι που να περάσει το επόμενο κύμα. Όμως ο αέρας γίνεται όλο και πιο αραιός και το σώμα όλο και πιο βαρύ…

Το παραμύθι της ζωής, που γράφτηκε κάπου πίσω στα πρώτα παιδικά χρόνια, μετατρέπεται σε κακογυρισμένη παρωδία, όπου καλείσαι να πρωταγωνιστήσεις, παρά τη θέληση σου. Κάθε φορά που νιώθεις ότι βρήκες επιτέλους κάπου να ακουμπήσεις, και αρχίζεις να απλώνεις λίγο-λίγο τα φτερά σου, ένα σχεδόν ανεπαίσθητο αεράκι διώχνει την ομίχλη, και μετα λύπης διαπιστώνεις πως δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μια παραίσθηση. Ένα παιχνίδισμα του φωτός και της φαντασίας σου στους σχηματισμούς που κάνουν τα περαστικά συννεφάκια το σούρουπο. 

Αυτός ο κόσμος δεν είναι για μένα. Δεν τον καταλαβαίνω και δεν χωράω σ’ αυτόν.

Η αυθεντικότητα είναι ιδιότητα υπό εξαφάνιση. Η ειλικρίνεια θυσιάζεται στο βωμό των καλών δημοσίων σχέσεων, και η εμπιστοσύνη είναι ένα πιάτο σ’ ένα αμφιβόλου φήμης εστιατόριο, που το τρως απλά γιατί πρέπει, κρατώντας πάντα τις επιφυλάξεις σου και ένα καθαρτικό στην τσέπη σου.

Ίσως το πιο δύσκολο να χειριστείς, είναι εκείνο το αδικαιολόγητο αίσθημα οικειότητας, που κάτι φορές ξεπηδάει εκεί που δεν το περιμένεις, και σου δημιουργεί την παρόρμηση να απλώσεις το χέρι για να ακουμπήσεις κάποιον άγνωστο. Τότε είναι που αναρωτιέσαι:  « Και αν το χέρι που εγώ απλώσω, συναντήσει το επιτιμητικό βλέμμα του άλλου, ή ακόμα χειρότερα το χλευασμό του, μετά εγώ τι το κάνω; Το βάζω στην τσέπη ή το κόβω;». Και έτσι απλά μένεις να κοιτάς από μακριά, αμέτοχος παρατηρητής, ελπίζοντας σε ένα θαύμα, που φυσικά ποτέ δεν έρχεται. 

Θα προτιμούσα να ήμουν ηρωίδα σε κάποιο αρχαίο ελληνικό δράμα. Εκεί τουλάχιστον πάντα υπάρχει και ένας από μηχανής θεός που στο τέλος βάζει τα πράγματα στη θέση τους. Τώρα που και οι θεοί του Ολύμπου έχουν περάσει στη λήθη τι μου μένει να περιμένω;