Ποια είναι, αλήθεια, η ουσία της ευτυχίας? Νομίζω ότι οι άνθρωποι πολύ λαθεμένα την έχουν ταυτίσει με πολύ συγκεκριμένα πράγματα όπως οικογένεια, παιδιά, καλό κοινωνικό στάτους. Η ευτυχία κατά την γνώμη μου είναι κάτι πολύ πιο απλό από αυτό. Είναι μικρές στιγμές που ξεπετάγονται εδώ και εκεί δημιουργώντας ένα ευχάριστο αίσθημα αγαλλίασης και ζεστασιάς... το αγαπημένο σου ζωάκι που σου κάνει αστεία νάζια, το γέλιο των αγαπημένων σου ανθρώπων, η αυθόρμητη αγκαλιά ενός παιδιού που σου εμπιστεύεται τα αθώα μυστικά του, ο συγκρατημένος ενθουσιασμός στα μάτια του μικρού αθλητή σου, να μετατρέπεται σε πανηγυρισμό στο άκουσμα του πολυπόθητου : «μπράβο, πολύ ωραίος αγώνας!!». Μικρές καθημερινές οπτασίες...
Άρα λοιπόν για να είσαι ευτυχισμένος πρέπει απλά να πάψεις να περιμένεις συγκεκριμένα πράγματα και να ζεις την κάθε μικρή στιγμή, με όλες σου τις αισθήσεις.
Κάτι σαν αυτό:
Η τέλεια αίσθηση ελευθερίας που αισθάνεσαι όταν «πιάσεις» ένα κύμα και ταξιδεύεις με αυτό, με όλο σου το είναι να είναι στην τσίτα. Ουααου!!! (Ποια Ferrari μου λέτε τώρα, και φόρμουλα 1...)
Ευτυχία όμως μπορεί να είναι και αυτό:
Να έχεις πάρει την εσωτερική, να έχεις κάνει το τέλειο καβατζάρισμα, αφήνοντας τον αντίπαλο να σε βλασφημεί για τα απόνερά σου...(Άσχετα αν μετά τον τερματισμό θα τα πίνετε παρέα, και θα γελάτε μαζί για την φάση!!! Άλλωστε ένας αγώνας δεν είναι τίποτα άλλο από ένα παιχνίδι... )
Είμαστε εμείς οι ίδιοι: είναι οι αισθήσεις που δημιουργούνται στο σώμα μας, είναι οι συνειρμοί που γεννούνται στο μυαλό μας, υποκινούμενοι από τις αισθήσεις. Αν περιορίσεις τα ερεθίσματα που ενεργοποιούν τις αισθήσεις, έχεις μειώσει τις πιθανότητες του να νιώσεις ευτυχισμένος. Η αγάπη, ο πόθος, η γαλήνη, η χαρά, είναι απλές περιγραφές μιας πολύπλοκης βιοχημικής πορείας που διανύει ένα ερέθισμα από την στιγμή δημιουργίας του μέχρι την μετάφρασή του στο μυαλό μας....
Αν η υστεροφημία είναι ο τρόπος του να γίνεις αθάνατος, το να κάνεις τον εαυτό σου όσο γίνεται πιο λειτουργικό (για τον εαυτό σου και τους άλλους) είναι ο τρόπος του να είσαι ευτυχισμένος...
2 σχόλια:
Καλορίζικη!!!
Εύχομαι καλό ξεκίνημα στο ιστολόγιο που θα φιλοξενεί όσα διαβάζαμε οι λίγοι μέχρι τώρα.
Όσο για την... ευτυχία, θα συνταχθώ με την άποψη της ταινίας "Το κυνήγι της ευτυχίας". Η ευτυχία δεν είναι μία κατάσταση με διάρκεια. Δεν υπάρχουν περίοδοι ευτυχίας, παρά μόνο στιγμές. Κι ίσως αυτό να την κάνει ακόμη περισσότερο πολύτιμη.
Ευχαριστώ για την ευχή...
Αποφεύγω επιμελώς να δώ την ταινία, για καθαρά ψυχο-συναισθηματικούς λόγους. Χαίρομαι πάντως που συμφωνούμε για την ...στιγμιαία υπόσταση της ευτυχίας (κάτι σαν τον στιγμιαίο καφέ: απολαυστικός αλλά ποτέ αρκετός!!)
Δημοσίευση σχολίου