Επιτέλους μια άσπρη μέρα!

Μπορεί τα καθημερινά άλυτα προβλήματα να μην έπαψαν να υπάρχουν, και οι γκρίζες σκέψεις να συνεχίζουν να στοιχειώνουν τις γωνίες του μυαλού μας, άσπρη μέρα όμως είδαμε!

Και τι άσπρη μέρα!!!

Η κακομοιριά των δρόμων έδωσε τη θέση της σε μια σχεδόν παραμυθένια εκδοχή, κάτι μεταξύ εικόνας από Χριστουγεννιάτικη ιστορία και σκηνικού από Χιτσοκικό θρίλερ!

Αυτή η στάση θα αργήσει μάλλον να δεί λεωφορείο!

Και ένα κουΐζ:
Διαβάστε τις παρακάτω πινακίδες. (είναι και καλός τρόπος να τεστάρετε και τις ...μαντικές σας ικανότητες!)

Η φύση εκδικείται, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά ότι έχει πολύ περισσότερο γούστο από τον άνθρωπο:

Μην σας ξεγελάει η καθαρότητα του τοπίου. Κάτω από το ολόλευκο σεντόνι κρύβονται άδεια κουτάκια αναψυκτικών, πλαστικές σακούλες και ότι άλλο δεν βαρέθηκε το ανθρώπινο χέρι να ...μοιραστεί με τη φύση!

Οι λιγοστές χρωματιστές πινελιές τονίζουν απλά την καθαρότητα του άσπρου:

Βέβαια, υπάρχουν και οι ταλαίπωροι:


οι ακούσιοι, που ψάχνουν απεγνωσμένα μια γωνιά να κουρνιάσουν, μπα και καταφέρουν να ξεγελάσουν το τσουχτερό κρύο...

...και οι εκούσιοι, που αντί να κουρνιάσουν και να ζεσταθούν ξαμολήθηκαν στο τσουχτερό κρύο, μπα και καταφέρουν να κρατήσουν λίγο περισσότερο άσπρο για τις μουντές μέρες που θα ξανάρθουν.

Σε μια στροφή δύο τέτοιοι ταλαίπωροι διασταυρώνονται και ανταλλάζουν χαμόγελα: «... και εγώ που νόμιζα ότι είμαι η μόνη τρελή!» , «Μπα, ευτυχώς υπάρχουν και άλλοι!!!» έρχεται η απάντηση...
Ευτυχώς, πράγματι!