Παράδοξα και αληθινά ψέματα υπό το φώς του φαναριού...(UPDATED 2)

Η Λιακάδα με προσκάλεσε πριν μερικές μέρες να αποκαλύψω πέντε παράδοξα του χαρακτήρα μου. Η Γιολάντα από την άλλη περιμένει να πω τρία ψέματα και μία αλήθεια.

Βρέθηκα σε δύσκολη θέση γιατί το να μιλάω για τον εαυτό μου με κάνει να αισθάνομαι άβολα. Θεωρώ αγένεια όμως να αγνοήσω μια πρόσκληση, χωρίς τουλάχιστον έναν καλό λόγο. Επιπλέον, το παιχνίδι είναι πάντα ...ένα παιχνίδι!

Και έτσι αποφάσισα να κάνω μια προσπάθεια...

Έχουμε και λέμε... Πέντε παράδοξα του χαρακτήρα μου:

1) 'Ανθρωποι που με γνωρίζουν με θεωρούν ιδιαίτερα κοινωνική και πράγματι, μου είναι αρκετά εύκολο να δημιουργήσω κλίμα οικειότητας με ανθρώπους που συναντάω για πρώτη φορά. Σε προσωπικό επίπεδο όμως, το βρίσκω δύσκολο να νιώσω οικειότητα με τον οποιονδήποτε, και είναι μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός χεριού μου, οι άνθρωποι που εμπιστεύομαι και αποκαλώ φίλους μου.

2) Νιώθω ικανοποίηση όταν μπορώ να φανώ χρήσιμη και να προσφέρω βοήθεια. Ελάχιστες φορές όμως δέχτηκα την βοήθεια άλλων, και ακόμα λιγότερες ζήτησα βοήθεια από αυτούς.

3) Λατρεύω τις αποδράσεις και πετάω την σκούφια μου για ταξίδια σε εξωτικά μέρη. Εντούτοις, δεν έχω ταξιδέψει ποτέ σε εξωτικότερο μέρος από την Σαμοθράκη, και έχω τρία χρόνια (τουλάχιστον) να κάνω καθώς πρέπει διακοπές.

4) Αισθάνομαι πολύ συχνά την ανάγκη ύπαρξης ανθρώπων δίπλα μου, με τους οποίους να μπορώ να μοιράζομαι σκέψεις και εμπειρίες. Και όμως, ο προσωπικός μου χώρος και χρόνος, μου είναι τόσο αναγκαίος που όταν δεν τον έχω, νιώθω να ασφυκτιώ.

5) Λατρεύω, (σε σημείο εξάρτησης) να ψωνίζω ρούχα, αρώματα, καλλυντικά και αξεσουάρ... Ωστόσο η καθημερινή μου γκαρνταρόμπα αποτελείται από μερικά τζην , φόρμες και μακό μπλουζάκια.

Και τώρα άρχισαν τα δύσκολα....Βλέπετε δεν τα πάω καλά με τα ψέματα, οπότε φοβάμαι ότι θα αποδειχτεί πολύ εύκολο να μαντέψετε την αλήθεια. Για να δούμε...

1) (updated 2) Λατρεύω τα ταχύπλοα σκάφη και έχω γενικά τρέλα με την ταχύτητα.

Ψέμα: Τρέφω ιδιαίτερη αντιπάθεια για τα ταχύπλοα σκάφη.
Εχετε βρεθεί ποτέ σε άπνοια, μέσα σε ένα dingy (μικρό ιστιοπλοϊκό σκάφος), όπου σταματάς ακόμα και να αναπνέεις για να μην κοπεί η φόρα από άγαρμπο κούνημά του σκάφους; Και εκεί που νιώθεις ευτυχής που επιτέλους "τσουλάει", να σκάει δίπλα σου προκλητικά ένα μεγαθήριο με τους Χ ίππους του και να σε πνίγει στα απόνερα του; Αν δεν το έχετε βιώσει πολύ φοβάμαι ότι δεν θα με καταλάβετε!

Η ταχύτητα ως "ταχύτητα" μ' αφήνει παγερά αδιάφορη. Με συγκινεί μόνο ως δείκτης της ανθρώπινης προσπάθειας για κάτι καλύτερο: ένα ωραίο πλανάρισμα, (που δεν καταλήγει σε αναποδογύρισμα του σκάφους), μια γρήγορη κούρσα των 200m ελεύθερο, (που καταλήγει σε χρόνο σαφώς καλύτερο από αυτόν που έκανε ο αθλητής πριν ένα μήνα, και ο οποίος έχει φτύσει αίμα για να το καταφέρει) κλπ.

2) (updated) Είχα συνήθως τους καλύτερούς μου βαθμούς στα φιλολογικά μαθήματα και μου άρεσε ιδιαίτερα το μάθημα της έκθεσης.

Ψέμα: Η κακή μου σχέση με τα φιλολογικά μαθήματα ξεκινάει από την πρώτη δημοτικού, όπου είχα πάρει τον χειρότερο βαθμό στη γλώσσα, και φτάνει ως την αποτυχία μου στην σχολή της πρώτης προτίμησης, λόγω χαμηλού βαθμού στην έκθεση. Η δε ανορθογραφία μου είναι παροιμιώδης. (Ο διορθωτής κειμένου είναι από τα πρώτα προγράμματα που εγκαθιστώ ..)

3) ( updated 2 ) Είμαι fan των εξωτικών πολεμικών τεχνών και έχω παρακολουθήσει και μαθήματα καράτε.

Αλήθεια: Πάντα με έλκυαν οι εξωτικές πολεμικές τέχνες, όχι τόσο για την αποτελεσματικότητά τους (που, όπως εύστοχα παρατήρησε ο ΕgoIpse, σκοτώνει αλλά δεν ματώνει) αλλά για τη φιλοσοφία που θέλει αυτόν που τις ασκεί, να έρθει πρώτα σε ισορροπία με τον εαυτό του και τα στοιχεία του περιβάλλοντος. Παρακινούμενη από αυτόν τον θαυμασμό θέλησα κάποια στιγμή να δοκιμάσω στην πράξη την εφαρμογή. Δυστυχώς το μόνο που μπορούσα να βρω στην πόλη που μεγάλωσα, να πλησιάζει αυτό που είχα στο νου, ήταν μια σχολή καράτε. Μετά τα πρώτα 10 μαθήματα όμως διαπίστωσα ότι η φιλοσοφία που επικρατούσε στα μαθήματα, καμία σχέση με τη φιλοσοφία που είχα υπ' όψη μου εγώ είχε, και απογοητευμένη εγκατέλειψα το άθλημα.

4) (updated 2 ) Δεν χορεύω ποτέ. Με κάνει να αισθάνομαι σαν αρκούδα που την έβαλαν πάνω στον πάγο να κάνει καλλιτεχνικό πατινάζ.

Ψέματα: Μ' αρέσει να χορεύω. Και το κάνω αρκετά συχνά ακόμα και σπίτι μου, όταν είμαι χαρούμενη και μου αρέσει ο ρυθμός που ακούω. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν φαίνομαι σαν αρκούδα με παγοπέδιλα. Αλλά, αυτό δεν είναι δικό μου πρόβλημα... Όποιον ενοχλεί, ας αλλάξει οπτικό πεδίο!

Θυμίζω ότι η αληθινή πρόταση είναι μία...Παρακαλώ τους στενούς και κοντινούς φίλους να κρατήσουν την απαιτούμενη εχεμύθεια!

Τώρα το παιχνίδι λέει ότι θα πρέπει να καλέσω δύο άτομα που δεν έχουν παίξει για να το παίξουν... Χμ, για να δούμε... Ας πούμε τον Σκιώδη (μήπως και τον καταφέρουμε να βγει από την σκιά στο φώς) και topatsiouri (α, όλα και όλα! νομίζω ότι ήρθε η ώρα να δείξτε ...λίγο χαρακτήρα κυρία μου! )