10/6/08

Τα τρία πρόσωπα μιας γυναίκας, ο Άγιος Αλβέρτος και το ταξίδι στο χρόνο.


Είχε γίνει πρωτοσέλιδο στο National Geographic το 1985. Η μικρή Αφγανή με το κόκκινο ρούχο και τα διαπεραστικά πράσινα μάτια. Σχεδόν μια εικοσαετία αργότερα ξαναέγινε πρωτοσέλιδο στο ίδιο περιοδικό... Τα σημάδια του χρόνου αποτυπωμένα ολοκάθαρα στο φιλμ του φωτογράφου. Τα μάτια έχουν θαμπώσει, το δέρμα έχει χάσει την διάφανη όψη του. Ο κακός μάγος χρόνος σε όλο το μεγαλείο του.
Περίεργο που ένας ιδιόμορφος αγιογράφος ο φραγκισκανός μοναχός Robert Lentz, φαντάστηκε στο πρόσωπο της μικρής Αφγανής την προσωπικότητα μιας άλλης γυναίκας που έζησε πριν 2000 χρόνια, της Μαρίας Μαγδαληνής.
Η μικρή Αφγανή ούτε που είχε φανταστεί πόση επίδραση είχε η εικόνα των ματιών της στους ανθρώπους που την αντίκρισαν. Όπως ακριβώς και η Μαρία Μαγδαληνή δεν θα μπορούσε να φανταστεί την επίδραση της δικιάς της εικόνας στις θρησκευτικές αντιλήψεις εκατομμυρίων ανθρώπων στο πέρασμα του χρόνου.
Θα μπορούσαν άραγε αυτές οι γυναίκες να είναι όντως το ίδιο πρόσωπο; Προφανώς όχι, και είναι το μάτι του καλλιτέχνη που φαντάζεται κάτι που δεν ξέρουμε αν υπήρχε, με τα χρώματα μιας πραγματικής ύπαρξης. Από την άλλη όμως ... τι ξέρουμε για την δομή και την φύση του χρόνου;
Ο Αριστοτέλης διατύπωσε την άποψη ότι ο χρόνος μπορεί να παρασταθεί με μια ευθεία γραμμή που δεν έχει αρχή και τέλος. Η ύπαρξή μας πάνω σ’ αυτήν την γραμμή, κατά μία μεταγενέστερη άποψη, δεν μπορεί να οριστεί παρά μόνο σε σχέση με κάτι άλλο. Ένα πλαίσιο αναφοράς, όπως για παράδειγμα το ΤΩΡΑ. Ή το ΤΩΡΑ σε σχέση με ένα άλλο ΤΩΡΑ.
Και μετά μας ήρθε ο Άγιος Αλβέρτος για να διατυπώσει ότι το ΤΩΡΑ δεν είναι άσχετο από το ΧΘΕΣ και το ΑΥΡΙΟ. Και ότι το πόσο γρήγορα φτάνουμε από το ΧΘΕΣ στο ΑΥΡΙΟ εξαρτάται από το πόσο γρήγορα κινούμαστε εμείς στο χώρο, με απόλυτη σταθερά σύγκρισης την ταχύτητα κίνησης του φωτός. Αν καταφέρουμε να κινηθούμε με την ταχύτητα του φωτός, ο χρόνος μας θα είναι πολύ διαφορετικός από τον χρόνο που θα ισχύει για τον κακομοίρη που έμεινε να κινείται με την συνηθισμένη τσαφα-τσούφα. Επομένως, ο χρόνος δεν μπορεί να είναι άσχετος από τον χώρο. Άρα, αφού μπορούμε να ταξιδεύουμε στο χώρο γιατί να μην μπορούμε να το κάνουμε στο χρόνο;
Η ιδέα φαίνεται τόσο ελκυστική που ήδη έχει αποκτήσει φανατικούς οπαδούς, οι οποίοι σας παροτρύνουν να κάνετε κράτηση για ένα ταξίδι στο χρόνο, που θα σας δώσει την δυνατότητα να συνεχίσετε την ζωή σας με τα ....εκατομμυριοσ-έγγονά σας , επενδύοντας μόλις 10 δολάρια ! Ισχυρίζονται μάλιστα, ότι το να σας «επαναφέρουν» οι μακρινοί σας συγγενείς μετά τον θάνατο σας, ακριβώς την στιγμή του θανάτου σας, είναι ο ασφαλέστερος τρόπος να αποφύγετε το παράδοξο του να κάνετε κάτι που θα σας στερούσε το μέλλον σας. Η επένδυση των 10 δολαρίων , λένε, είναι αρκετή για να σας «αναγεννήσουν» και να σας «ξανανιώσουν»... (για όσους ενδιαφέρονται απευθυνθείτε εδώ! )Τρέλα ή διορατικότητα; Υποθέτω μόνο αν όντως καταφέρουμε να ταξιδέψουμε στο χρόνο θα καταφέρουμε να το μάθουμε.
Όμως, ας γυρίσουμε στην Μαρία Μαγδαληνή και την μικρή Αφγανή, και την πιθανότητα να είναι το ίδιο πρόσωπο. Κατά τον Αϊνσταίν δεν υπάρχει μόνο ένα σύμπαν, αλλά πολλά που συνυπάρχουν παράλληλα. Δηλαδή, εγώ και εσείς υπάρχουμε σε πολλαπλές κόπιες που ζούνε σε διαφορετικές εκδοχές του ΤΩΡΑ. Και είμαστε απολύτως ίδιοι ως ηλικία και εμφάνιση. Εκείνο που κανένας δεν είναι σε θέση να απαντήσει είναι αν όλες οι κόπιες συγκεντρώνουν το σύνολο των χαρακτηριστικών μιας προσωπικότητας ή αποτελούν ξεχωριστές προσωπικότητες.
Μήπως τελικά η ιδέα της μετενσάρκωσης δεν είναι τίποτα άλλο από μια άλλη διατύπωση της θεωρίας των πολλαπλών συμπάντων;

Ενδιαφέρουσες συνδέσεις για το ταξίδι στο χρόνο:
Time Travel
Time travel in Modern Physics

Time travel for beginners

3 σχόλια:

marayia είπε...

τα χρόνια πέρασαν.. ¨Αφησαν ανεξήτηλα σημαάδια επάνω της,Το βλέμα της δεν έχει αυτή τη σπιρτάδα του τι με περιμένει αύριο ..
Νομίζω όμως ότι έχει κερδίσει την όψη του έζησα πολλά και την εκφράζει με κάποιο πόνο ..
Θαθελα να ήξερα πως θα ερμήνευε /ει κάποιος,που αγάπησα και με αγάπησε πολυ, το δικό μου βλέμμα το τωρινό αν είχε τη δυνατότητα μέσα από δυο ανάλογες φωτογραφίες να κάνει μια παρόμοια σύγκριση.
Εχει γεράσει όμως πολύ και δεν βλέπει και τόσο καλά
Οπότε θα μείνω με την απορία :-( .

ampelofilosofos είπε...

Δεν είναι ο φυσικός καθρέπτης που μας λέει άν γεράσαμε ή οχι. Αλλά ο άλλος, μέσα μας. Η εσωτερική νεότητα είναι τόσο καθοριστική για την εξωτερική, όσο καθοριστικό είναι το νερό για να διατηρήσει ένα φυτό πράσινο...

marayia είπε...

σίγουρα δεν είναι αυτός που αποδυκνυει το αν γεράσαμε ή οχι ..
μια σαρανταρα =2 εικοσάρες χαχαχ