12/6/08

Πέντε και άλλα πέντε...


Είχα την ευτυχή συγκυρία να λάβω μια πρόσκληση από τον αγαπητό Παράφωνο, να αποκαλύψω πέντε «μου αρέσουν» και άλλα τόσα «δεν μου αρέσουν» . Φύσηξα ξεφύσηξα , αλλά , είπαμε, είναι αγένεια να απορρίψεις μια πρόσκληση...

Οπότε έχουμε και λέμε:

1) Μου αρέσει το γωνιακό κομμάτι της πίτας , συμπεριλαμβανομένου και του μπακλαβά. Ειδικά αν είναι ξεροψημένο!

Δεν μου αρέσουν οι άνθρωποι που θέλουν όλη την πίτα , συμπεριλαμβανομένου και της γωνίας, και αφήνουν τον σκύλο τους να τον ταΐσει ο γείτονας.

2) Μου αρέσει το καλοκαιράκι στην ακρογιαλιά, με το αεράκι να μου χαϊδεύει τα μαλλιά.

Δεν μου αρέσει όταν το αεράκι κουβαλάει μαζί του τη δυσωδία των σαπισμένων σκουπιδιών και την ηχορύπανση από το παραλιακό σκυλάδικο.

3) Μου αρέσουν τα παιχνίδια του μυαλού και των αισθήσεων, που απευθύνονται σε νοήμονες ανθρώπους.

Δεν μου αρέσει να με θεωρούν ιδιόκτητο υποζύγιο και μάλιστα σε στάβλο δεμένο.

4) Μου αρέσουν τα χρώματα , ιδιαίτερα αυτά που τα συναντάμε στη φύση.

Δεν μου αρέσει να βλέπω ότι ο αέρας που εισπνέω έχει χρώμα, και μάλιστα στις μουντές αποχρώσεις του γκρίζου.

5 ) Μου αρέσει να ονειρεύομαι στον ξύπνιο μου, και να βλέπω τα όνειρά μου να αποκτούνε χωρο-χρονική υπόσταση.

Δεν μου αρέσει που διαπιστώνω ότι πλέον οι μόνοι που ονειρεύονται είναι τα παιδιά προσχολικής ηλικίας και οι πρεζάκηδες.

Σας αρέσουν, δεν σας αρέσουν αυτά είναι! Όχι ότι δεν υπάρχουν και άλλα, βέβαια. Αυτά όμως είναι της στιγμής. Τα άλλα θα ‘ρθούν στην πορεία .

7 σχόλια:

tzonakos είπε...

Μου αρέσει που σου αρέσουν τα παιχνίδια του μυαλού και τωβν αισθήσεων, αυτά που μας κάνουν ανθρώπους, και μας δίνουν ζωή.
Τα καλώς εννοούμενα παιχνίδια φυσικά, μου αρέσουν και μένα.
Ομως και το μυαλό και οι αισθήσεις χρειάζονται πότε-πότε χαλάρωμα.

Στον ξύπνιο να ονειρεύεσαι, μη σταματάς, να θυμάσαι όμως οτι εισαι ξύπνια. Δηλ. εγω αυτο κάνω. Καλώς η κακώς ετσι ειμαι.

Μου άρεσαν τα σου αρέσουν και όχι σου.

ampelofilosofos είπε...

@tzonako συμφωνώ, κάπου κάπου πρέπει να χαλαρώνουμε... Απλά να μην παραχαλαρώνουμε! Και αυτοί που πάσχουν απο μαλάκινση εγκεφάλου, χαλαρώνουν... Δεν νομίζεις ότι έχουμε πλέον υπεραρκετούς απο δαύτους? :)
Στο δεύτερο που λες, έχω ένα προβληματάκι. Καμιά φορά χρειάζομαι κάποιον να με σκουντίξει για να μου θυμήσει ότι είμαι ξύπνια!

tzonakos είπε...

Δεν μου αρεσει η υπερβολική χαλάρωση αν φτάνει σε σημεί αποχαύνωσης.
Μου αρέσει να με ξυπνούν ευχάριστα, μεταφορικά και κυριολεκτικά.

marayia είπε...

ΠΑρ όλο που συμφωνούμε σε όλα σχεδόν θα σας αφήσω με σχολιάκι ;')
εγω ακόμα πιστεύω πως οι μόνοι που ακόμα ονειρεύονται δεν είναι μόνο τα παιδια.. Διαφωνώ μαζί σου ΑΜπελοφιλοσοφάκι .. αξίζει να ονειρεύεσαι.. και να παλεύεις για το όνειρο ..
και ας σε λένε ονειροπόλα ΄-)
καληνυστες και στους δυο

patsiouri είπε...

]-->Δεν μου αρέσουν οι άνθρωποι που θέλουν όλη την πίτα , συμπεριλαμβανομένου και της γωνίας, και αφήνουν τον σκύλο τους να τον ταΐσει ο γείτονας.

Μου αρέσουν τα παιχνίδια του μυαλού και των αισθήσεων, που απευθύνονται σε νοήμονες ανθρώπους.

Μου αρέσουν τέτοιοι άνθρωποι!

ampelofilosofos είπε...

Τα όνειρα είναι που με σπρώχνουν να σηκωθώ, κάθε φορά που μού'ρχεται να σωριαστώ κάτω, Λιακάδα. Απλά, μερικές φορές και αυτά θολώνουν...

@patsiouraki χαίρομαι που ανήκεις και εσύ στη...συνομοταξία μου! Οχι ότι είχα σχηματίσει διαφορετική εντύπωση, βέβαια! :)

marayia είπε...

μου αρεσει που με σας τους τρεις συμφωνω ! Πατσιούρι αποφασίστηκε οτι στις καλοκαιρινές διακοπές.. 8α σε δω από κοντά χαχα
φιλια
@ AMPELOFILOSE στο επόμενο παρτυ θα σε πάρω να πάμε μαζί..
καλυτερα οι δυο μας .. που λεέι και το τραγουδάκι